Van wereldstad naar berggehucht met een zinderende hitte ertussen. Wat een dag vandaag!!!

We begonnen vandaag nog in Las Vegas. Na rustig te hebben ingepakt. Nog een lekkere koffie/thee met croissantje to go gepakt en op naar de zoektocht naar het welkomsbord. Kelly heeft toch echt een fascinatie voor borden dus het moet en het zal op de foto gezet worden. Google is je beste vriend en het blijkt maar een mijl van ons hotel af te staan. Hier is zoals op zoveel plaatsen ook een weer een kleine parkeerplaats gemaakt voor de mensen die de borden maar wat graag op de foto willen. Hier staat zelfs een dame die een foto van je wilt maken (met je eigen fototoestel).

Hierna op zoek naar de trouwkapel van Bon Jovi. Hiervan hebben we ook via google de precieze plek opgezocht en met de navigatie zijn we er zo.

Alleen blijkt nu dat we er al talloze keren zijn langsgereden met de bus haha. Nou ja mooie foto gemaakt en dan kunnen we eindelijk op weg naar Lone Pine, de bestemming van vandaag. Bijna de gehele dag zal in het teken staan van de weg ernaartoe en wel omdat we door Death Valley heen zullen rijden. Dit is weer een National Park en is de heetste, droogste en laagste plek van heel Noord-Amerika. Net voordat we Death Valley in zullen rijden gaan we de staatgrens weer over (Kelly wilde weer graag het bord op de foto maar deze was zo zielig dat het het fotograferen niet waard was haha) naar Californië en laten we de rest van de staten voor deze vakantie achter ons. De laatste 9 dagen brengen we weer hier door!

Het eerste punt dat we in Death Valley gaan bezoeken is Dante's View. Hiervoor moeten we een 13 mijl lang weg afleggen die bovenaan in kleine haarspeldbochtjes steil omhoog gaat. Als we uitstappen zeggen we nog tegen elkaar hoe lekker koel het hierboven is. We genieten van het uitzicht en zien al de plekjes liggen die we zo dadelijk gaan bezichtigen.

Volgend punt is Zabriskie Point. Hier zet je de auto op een parkeerplaats en moet je een steil verhard pad op. En o jee, we voelen al hoe heet het hier is. 42,6 geeft onze thermometer aan. De duintjes zijn ontstaan door de regenbuien die hier vallen. Ze vallen niet vaak maar als ze er zijn dan zijn het heftige buien. Door erosie ontstaan dan de duintjes.

Verder naar Een van de punten die we net vanaf boven hebben kunnen aanschouwen Badwater Basin. Dit is een immense zoutvlakte met een heel ieniemienie meertje. Dit meertje droogt nooit op hoe heet het ook wordt en er zwemmen visjes in die alleen hier voorkomen. Dit zal tevens het heetste plekje worden van vandaag. Op de parkeerplaats aangekomen blijkt het toch nog wel een eindje lopen naar de zoutvlakte gelukkig is het wel zonder heuveltjes. Maar eenmaal aan het lopen is het toch zwaarder dan gedacht. De zon brandt en we zijn blij met het koele flesje water wat na 3minuten lopen ook al heet water is. We maken een paar foto's en keren dan snel terug naar de auto. 49,4 graden geeft de thermometer aan. Wat een zinderende hitte!

We willen nog graag een paar plekjes bezoeken maar we besluiten dat we niks meer willen lopen, echt te heet vandaag. Over een kiezelpad rijden we nog naar devils golfcourse en daarna over een verharde weg langs artist palette. Dit is een hele mooie berg in allerlei verschillende kleuren, blauw, paars, roze alles zie je erin terug.

We rijden langs het visitorscenter te kijken waar racetrack playa ligt. Hier verschuiven stenen over de zandvlakte met een zandspoor achterlatend zonder dat iemand ze ooit heeft zien bewegen. De rangers raden ons ten sterkste af om deze plaats te gaan bezoeken. Hier moeten we na een rit van 4 uur (in goede omstandigheden) over een kiezelpad heen en als we daar een lekke band krijgen zijn we het haasje zeggen ze. Hmm, dit advies dan toch maar aannemen. Als we naar buiten lopen zien we een bord staan waar de 'adviezen' allemaal opstaan. Als we dit bekijken mag je vandaag eigenlijk niks bezoeken. Het kiezelpad waar we overheen zijn gegaan mag alleen met een 4x4, badwater niet naar de zoutvlakte lopen en ga zo maar door, oeps!. We zijn er op een van de heetste dagen van het jaar. De rest dan toch maar vanuit de auto doen.

We rijden nog langs devils cornfield en wat sanddunes en verlaten het park dan in de late namiddag via de Sierra Nevada. Wat een prachtig park was dit...

Na nog een klein uurtje rijden komen we aan bij de eindbestemming van vandaag Lone Pine. Dit is een klein gehucht in the middle of nowhere. We hebben deze plaats gekozen omdat we niet in Death valley wilden overnachten en we nu ook een stuk verder op weg zijn naar de bestemming voor morgen nl. Yosemite. In het motel(weer een Best Western plus) aangekomen zijn we nog maar eens blij dat we alles van tevoren geboekt hebben als 3 verschillende stellen bezoekers kibbelen om de laatste kamer die ze hebben. De hotels zijn tot nu toe gelukkig allemaal prima. We eten vandaag maar eens simpel bij de mac en genieten nog even van onze patio (oftewel gelijkvloers balkon ;-)) en zien nog een mega haas!

Morgen op naar Yosemite via de Tioga pass.

Weetjes:

We weten nu wat zweten is zonder t e zweten. Op het stuk naar badwater zweet je maar droogt het door de hitte meteen weer op een klein laagje zout achterlatend. (Precies zoals je zei Suus, rare gewaarwording).